قدیمی­ ترین طراحی­ جهان

انجمن علمی باستان شناسی ایران، به عنوان یکی از اصلی نهادهای رسمی و قانونی تشکیلات باستان شناسی ایران، طی یک سال گذشته تلاش کرده تا در حوزه های مختلف آموزشی، پژوهشی، فرهنگی و اجرایی به زعم خود در پیشبرد اهداف باستان شناسی ایران، گام بر دارد. در کنار تمامی فعالیت ها، انجمن تلاش کرده است تا مخابره اخبار و رویدادهای باستان شناختی جهان را در حد امکان به جامعه باستان شناسی ایران منتقل نموده و از این طریق اهالی باستان شناسی و به ویژه دانشجویان این رشته را با تحولات و دست آوردهای جدید باستان شناسی جهان آشنا نماید. کارگروه خبر انجمن در طی سال گذشته حدود ۴۵ خبر از مهمترین اخبار و رویدادهای باستان شناسی جهان را به فارسی برگردانده و به واسطۀ رسانه های مختلف در اختیار علاقه مندان قرار داده است. این کارگروه امسال نیز به مانند سال گذشته، ده تا از مهمترین کشفیاتی باستان شناسی سال ۲۰۱۸، به انتخاب سایت Archaeology.org را به فارسی برگردانده و آن را در خدمت علاقه مندان قرار داده است. امید است که این تلاش ها بتواند راهی به سوی تعاملات بیشتر باستان شناسی ایران با جریان های روز باستان شناسی جهان باشد. انجمن علمی باستان شناسی از سرکار خانم ها سپیده جمشیدی یگانه، نیلوفر احتشامی، زینب نظری طهرانی، پگاه گودرزی، مهشاد صادقی و جناب آقای سروش جلیلی به خاطر همکاری های صمیمانه و تلاش های افتخاریشان کمال سپاس را دارد و برای این عزیزان آرزوی سلامتی و توفیق دارد. هیئت مدیرۀ انجمن علمی باستان شناسی کشور از تمامی دانشجویان و پژوهشگرانی که علاقه مند به همکاری با این کارگروه بوده به گرمی استقبال کرده و هر گونه پیشنهاد جدید را چه در این خصوص و چه در سایر فعالیت های انجمن، با اشتیاق پذیرا می باشد.

برگردان: نیلوفر احتشامی

قدیمی­ترین طراحی Sketch شناخته­شدۀ­­ جهان روی یک قطعه سنگ کوچک شناسایی شده است که از غار بلومبوس در آفریقای جنوبی بدست آمده. این قطعۀ کوچک کمتر از ۲ اینچ درازا و تقریبا نصف اینچ پهنا دارد و یک الگوی هاشورزدۀ متقاطع از خطوط را نشان می­دهد. یک تیم تحقیقاتی در وهله نخست با استفاده از آنالیزهای شیمیایی و میکروسکوپی علائمی مشخص کرد که با استفاده از گل اخری روی سطح این قطعه سنگ ایجاد شده بودند. سپس آن­ها تلاش کردند تا این الگو را به کمک آثار گل اخرایی که روی سنگ مانده بود، بازسازی کنند. بنا به گفتۀ کریستوفر هنشیلوود (Christopher Henshilwood) از دانشگاه برگن Bergen، انجام این کار مستلزم داشتن دستی ماهر و حرکاتی کنترل­شده بود. این تلاش منجر به این شد تا تیم تحقیقاتی وی چنین نتیجه­­گیری کند که انسان در حدود ۷۳ هزار سال قبل تعمدا شی شبیه مداد رنگی به رنگ اخرا را بکار گرفته است. هم­چنین هنشیلوود معتقد است این طراحی، تقریبا بطور قطع دارای معانی مشخصی برای سازندۀ آن بوده است. این طراحی احتمالا بخشی از یک سیستم نمادین مشترک بود که برای سایر اعضای آن گروه قابل فهم بود.

نمایی از غار بلومبوس

نمایی از الگوی هاشورزده به رنگ گل اخری