در اختتامیه همایش، بیانیه پایانی همایش قرائت شد. بر پایه این بیانیه، شرکت­‌کنندگان در این همایش، رابطه دوسویه­ میان باستان‌شناسان و مردم را به عنوان وارثان اصلی میراث فرهنگی مهم دانستند و بر تأثیر آن در معرفی، نگهداری و بهره‌­برداری از میراث باشکوه این سرزمین تأکید داشتند. همچنین، برگزارکنندگان و شرکت‌کنندگان در همایش با توجه به سخنرانی­‌ها و مباحث علمیِ مطرح شده در دومین همایش، بر اجرای بندهای زیر تأکید نمودند؛

1. توجه جدی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی به موضوع باستان‌شناسی و مردم و پیشنهاد تهیه سند راهبردی با همکاری متخصصان این حوزه در دانشگاه، پژوهشگاه و پژوهشکده‌های مرتبط.
2. حفاظت و حراست از مواریث فرهنگی و آثار تاریخی با استفاده از تعامل باستان‌­شناسان با نهادهای دولتی و مردم‌نهاد.
3. استفاده از مدیران متخصص در سطوح مختلف مدیریتی وزارتخانه، استفاده از متخصصان، کارشناسان خبره، نخبگان و ظرفیت­‌های موجود در دانشگاه‌ها و مراکز پژوهشی
4. تأکید و الزام بر تدوین پیوست تخصصی میراث فرهنگی برای کلیه طرح‌های توسعه‌ای دستگاه‌های اجرایی کشور، مطابق با ماده 100 برنامه پنج‌ساله ششم توسعه و بخشنامه مصوب 9/7/1382 هیئت وزیران.
5. به روز کردن قوانین و مقررات برای مقابله با تخریب‌کنندگان آثار تاریخی و برخورد قانونی قاطع با مروجان حفاری‌­های غیرمجاز و تخریب‌گران آثار تاریخی.
6. درخواست گنجاندن رده شغلی کارشناس و کارشناس‌ارشد باستان­‌شناسی در تشکیلات سازمان اداری و استخدامی کشور به ویژه در وزارت آموزش و پرورش و سایر وزارتخانه‌­ها و بازتعریف دوباره از توانایی و خدمات شغلی این رشته تحصیلی.
7. پیشنهاد توجه دانشگاه­‌ها به رویکرد باستان‌شناسی برای مردم، گردشگری فرهنگی و حفاظت میراث فرهنگی از طریق آموزش، پژوهش، پایان­‌نامه و رساله­­‌های دانشجویی و واحدهای درسی.
8. آگاهی بخشی عمومی درباره نقش باستان­‌شناسی در جامعه و ارتباط آن با مردم از طریق رسانه­‌های شنیداری و دیداری با مشارکت و مشاوره مستقیم باستان­‌شناسان. زیرا امروزه ارائه اطلاعات نادرست خطرات زیادی را برای جامعه خواهد داشت و چالش‌های متعددی را در مسائل فرهنگ اجتماعی رقم خواهد زد. تنوع مخاطب در برنامه‌های تلویزیونی و فضای مجازی بستری مهم را برای تحقق وحدت ملی به همراه دارد و عدم توجه به اطلاع‌رسانی دقیق و عدم نظارت دستگاه‌های متولی می­‌تواند این موضوع را تحت تاثیر خود قرار دهد.
9. تسهیل نمودن همکاری­‌های علمی میان استادان دانشگاه­‌های معتبر باستان­‌شناسی کشور و پژوهشگران مستقل باستان­‌شناسی از یک سو و از سوی دیگر با وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی، پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری و پژوهشکده باستان‌­شناسی
10. گسترش ارتباط و تعامل باستان­‌شناسان داخلی با مراکز علمی پژوهشی بین‌المللی به‌منظور روزآمد شدن دانش متخصصان این حوزه و استفاده از آخرین و به‌روزترین دستاوردها و تکنیک‌­های علمیِ دنیا در انجام پژوهش­‌ها و فعالیت­‌های مشترک.