چنان دان که هرکو جهان را شناخت درو جــای آرام بـودن نسـاخـت
خــردمــند رنـج اندر آن کــی بَرد که بگذارد آن جای و خود بُگذرد
فردوسی
در شهریور 1402، جامعه میراث فرهنگی ایران، پژوهشگر فرهیخته دیگری را از دست داد. دکتر سلیم سلیمی مؤید، پژوهشگر مردمشناسی، در سن 55 سالگی دیده از جهان فروبست و به دیار باقی شتافت. درگذشت او که به حسن اخلاق و صبوری و متانت شهره بود، خبر ناگواری است که میراثپژوهان و میراثدوستان ایران را در بهت فرو برد. وی که در واپسین سالهای عمر خود، مدیر انتشارات پژوهشگاه میراث فرهنگی بود، کتابها و مقالات ارزشمندی را در حوزههای معماری و فرهنگ بومی، دانش بومی آب و سازههای آبی، پوشاک سنتّی و مراسم و آداب و رسوم محلی برجای گذاشت. او در تدوین «دانشنامه فرهنگ مردم ایران» با مرکز دائرهالمعارف بزرگ اسلامی نیز همکاری داشت.
امید آنکه کوششهای این بزرگمرد دانش و ادب برای حفظ میراث فرهنگی گرانبهای کشور، به بار نشسته و نسل جوان اندیشمند در ایران ادامهدهنده راه ایشان باشند.
انجمن علمی باستانشناسی ایران، درگذشت این پژوهشگر فقید سعید را به خانواده ایشان و خانواده بزرگ میراث فرهنگی کشور به ویژه همکارانش در اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان تهران و پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری تسلیت میگوید و یاد و نام او را گرامی میدارد.