انجمن علمی باستان‌شناسی ایران پورتال رسمی انجمن علمی باستان‌شناسی ایران
بانگ گردش‌های چرخ است این که خلق
می سرایندش به تنبور و به حلق
ما همه ابنا آدم بوده‌ایم
در بهشت این نغمه‌ها بشنوده‌ایم
موسیقی ایران که عمری به درازای تاریخ این سرزمین دارد، همواره در شادی‌ها، غم‌ها، شکست‌ها و پیروزی‌ها، آرامش، هیجان، شور و نشاط را به روح و روان ساکنان این کهن‌دیار هماره ماندگار می‌دمید. بزرگانی چون باربدها و نکیساها و … چونان ستارگانی در آسمان هنر ایران درخشیدند تا پرتو این آذر پرفروغ بر اقصی عالم روشنی بخشد. در این میان اما، استاد شجریان که به حق خداوندگار آواز ایرانش خواندند، نه ستاره که چونان خورشیدی در سپهر هنر این کهن‌دیار درخشیدن آغاز کرد و شهرتی فراتر از مرزهای این دیار برای خویش و هنر ایران به ارمغان آورد. آن بزرگمرد همه داشته‌های هنرمندان پیش از خویش را به‌درستی آموخت و به زیبایی عرضه کرد و مقام این هنر شگرف را به جایگاهی رفیع برکشید. او که آوای ملکوتی‌اش همگان را مسحور می‌کرد، هنرش را به نام و نان و جاه نفروخت. برای مردمش خواند و در شادی‌ها و رنج‌ها همراهشان بود و این‌چنین شد که قلب‌های مردم ایران را تسخیر کرد. اگرچه استاد شجریان از میان ما پر کشید و به معبود پیوست، اما نام بلندش تا همیشه تاریخ زینت اوراق کتاب فرهنگ و تمدن این سرزمین خواهد شد. ضمن عرض تسلیت به ملت بزرگ ایران، به بزرگی نامش تعظیم می‌کنیم، به روح بلندش درود می‌فرستیم و از درگاه ایزد بزرگ برای روانش آرامش مسئلت می‌نماییم.
