صفحه اصلی / اخبار / سرمایه‌های میراث فرهنگی؛ کارشناسان و بدنه علمی سازمان هستند

سرمایه‌های میراث فرهنگی؛ کارشناسان و بدنه علمی سازمان هستند

معاون میراث فرهنگی کشور در روز جهانی بناها و محوطه های تاریخی که با حضور تعداد زیادی از مرمت گران، پژوهشگران و پیشکسوتان حوزه مرمت برگزار شد، کارشناسان و بدنه علمی میراث فرهنگی را مهمترین سرمایه سازمان میراث فرهنگی دانست.

به گزارش ایسنا،به نقل از روابط عمومی معاونت میراث فرهنگی؛ محمد حسن طالبیان امروز ۲۹ فروردین در آیین بزرگداشت روز جهانی بناها و محوطه‌های تاریخی با شعار میراث فرهنگی و گردشگری، گفت: با توجه به شعار امسال ایکوموس و اهداف پایدار سازمان ملل تا سال ۲۰۳۰ موضوع حفاظت از میراث فرهنگی و گردشگری پایدار اتفاق مهمی است که از سوی ایکوموس جهانی انتخاب شده و لازم است، توجه ویژه‌ای به آن داشته باشیم.

وی با بیان این‌که دنیای امروز در شرایط ناپایداری قرار گرفته است به طوری که نداشتن توجه کافی به داشته‌ها و ارزش‌های فرهنگی باعث شده تا موضوعات مختلف با مفهوم پایداری شکل گیرد، افزود: سالهای گذشته موضوع میراث فرهنگی و میراث کشاورزی و میراث ورزشی مطرح شد که در این زمینه اتفاقات بسیار مهمی در حوزه میراث فرهنگی کشور رخ داد. پرونده چوگان به یونسکو ارسال شد و اقدامات خوبی در میادین فرح آباد و نقش جهان صورت گرفت. هم اکنون نیز لازم است در حوزه میراث فرهنگی و گردشگری پایدار حفاظت به معنای کامل دنبال شود.

ماهیت روستاهای کندوان و ماسوله آسیب دیده‌اند

او به در دست تهیه بودن پرونده‌هایی مانند ماسوله و کندوان برای ارسال به یونسکو اشاره کرد و افزود: با این وجود ما بسیار نگران هستیم چراکه ماهیت این روستاها به شدت آسیب دیده است. بنابراین میراث فرهنگی و گردشگری پایدار مقوله ای است که باید به درستی به آن نگاه کرد و از آن در حفظ و اصالت آثار بهره برد.

معاون میراث فرهنگی سازمان میراث‌فرهنگی و گردشگری همچنین در بخش دیگری از صحبت‌هایش، مهمترین سرمایه سازمان میراث فرهنگی را کارشناسان آن دانست و ادامه داد: بنیه کارشناسی مهمترین سرمایه سازمان میراث فرهنگی کشور است که در طول سال‌های گذشته بسیار مورد تهدید قرار گرفته است، اگر امروز ما به دنبال تجلیل از پیشکسوتان هستیم به این دلیل است که این افراد مملو از تجربه هستند و تکیه‌گاه کارشناسی سازمان میراث فرهنگی کشور محسوب می‌شوند.

وی گفت: درحال حاضر کارگاه‌های مختلفی با موضوعات متفاوت در شهرهای مختلف برگزار شده است. هم اکنون نیز کارگاه مرمت چوب توسط متخصصان ژاپنی و ایرانی در عالی قاپو اصفهان درحال برگزاری است. کارگاه توریسم پایدار سال گذشته در بیستون برگزار شد و چندین کارگاه مختلف با موضوعات ثبت، حریم و میراث طبیعی برپا شد تا بحث آموزش بیش از گذشته با روند سریع تر دنبال شود.

اگر میراث فرهنگی یک امر ملی شد، موفقیم و گرنه هیچ نکرده‌ایم

معاون میراث فرهنگی همچنین حفاظت را یک امر ملی دانست و ادامه داد: اگر توانستیم مشارکت مردم و دستگاه‌ها را با سازمان میراث فرهنگی همراه و موضوع میراث فرهنگی را به امر ملی تبدیل کنیم، موفق بوده‌ایم، در غیراینصورت هیچ اتفاقی در این حوزه رخ نداده است.

وی گفت: در سال ۹۵ بیش از ۹۰۰ متقاضی در بحث مشارکت در بناهای تاریخی داشتیم و با توجه به برنامه ریزی‌های صورت گرفته این آمار در سال جدید افزایش خواهد یافت.

طالبیان به همگرایی دستگاه‌های مختلف نیز اشاره کرد و افزود: درحال حاضر تعداد زیادی از دستگاه‌های کشور همراه میراث فرهنگی شده‌اند، سازمان میراث فرهنگی با پیش بردن پرونده‌هایی مانند قنات و بیابان لوت دیگر دستگاه‌ها را نیز همراه کرده و همین امر باعث شده که بسیاری از نهادها و سازمان‌ها نسبت به حفاظت از میراث فرهنگی کشور حساسیت پیدا کنند.

وی گفت: امسال رویکرد معاونت میراث فرهنگی به سمت مناطق مرزی است و قرار است آثار مربوط به این مناطق در راستای صلح و امنیت پوشش بیشتری داده شود.

علی‌اکبر سعیدی شأن و منزلت مرمت است

در ادامه این مراسم، از علی اکبر سعیدی به پاس بیش از نیم قرن فعالیت مستمر در زمینه مرمت همزمان تجلیل شد.

نخست محمد حسن محبعلی، پیشکسوت مرمت به سابقه و ویژگی‌های کاری و اخلاقی سعیدی اشاره کرد و افزود: آشنایی من با مهندس سعیدی از سال‌های ۱۳۴۴ آغاز شد، زمانی که در مدیریت حفاظت آثار تاریخی مشغول به کار بودند. مهندس سعیدی از همان زمانی که من ایشان را می‌شناسم در فعالیت بود و اکثر بناهایی که مشکل سازه‌ای داشتند به وی سپرده می‌شد و هیچ زمانی در انجام کار «نه» نمی‌گفت.

محبعلی ادامه داد: مهندس سعیدی از قبل از انقلاب از مدیران فعال دفتر حفاظت آثار تاریخی بود. حفاظت از چهار قاپی قصر شیرین قبل از انقلاب، اضافه کردن یک طبقه زیرزمین به موزه ایران باستان، نجات‌بخشی گنبد عظیم مدرسه سپهسالار تهران، مقاوم‌سازی بنای جدید پشت موزه دوران اسلامی که کاملا شکسته شده بود و ده ها نمونه ارزشمند دیگر که در کارنامه کاری او هست.

محمد منصور فلامکی، یکی دیگر از پیشکسوتان میراث فرهنگی و معماری نیز درباره‌ی ویژگی‌های کاری سعیدی اظهار کرد: تقدس بناهای تاریخی به معنای حرمت‌گذاری بر ارزش های الهی ـ انسانی و هنری ـ فنی نهفته در بناهای تاریخی ایران نزد مهندس علی اکبر سعیدی در حد دستوری آسمانی مقدس است.

وی افزود: از دیدگاه علی اکبر سعیدی، پرداختن به بناهای تاریخی ارزشمندی که توان جوانی خود را از دست می‌دهند، به قید جرات در نوآوری و حرمت گذاری بر ذخائر فنی ـ ساختانی معماری‌های پرقدر ایران، آفرینشی نو و اقدامی متکی بر قدرت در بازخوانی و تشخیص و کاربرد فنون و هنر معماری است.

اسکندر مختاری، مدرس دانشگاه نیز در ادامه مراسم تجلیل از سعیدی گفت: جایی که علی اکبر سعیدی حرف می‌زند مخاطب به مرمتگر او اطمینان پیدا می‌کند. او یکی از افراد خبره در حوزه مرمت ایران بود که هسته اصلی دفتر شورای فنی سازمان را تشکیل دادند.

وی ادامه داد: آنچه از سعیدی آموختم شان و منزلت مرمت است. هر جا او بود و هر جا او هست مرمت جایگاه دارد. صبور و سختکوش و بی نیاز است. بی نیاز به مال و بی نیاز به جای و جایگاه. اعتباری که طی پنجاه سال کوشش و مداومت در راه نگهداشت میراث این سرزمین کسب کرده است و او را در قله اهل فن مهندسی ساختمان های تاریخی قرار داده است و بی شک او سرمایه مرمت کشور است.

سید مهدی مجابی، پیشکسوت نیز در این زمینه اظهار کرد: سعیدی از بزرگان مرمت ایران است که در اوج رونق فعالیت‌های ساخت و ساز حرفه‌ای کشور در دهه ۴۰ که همه‌ی نیروهای متخصص را به خود جذب کرده بود، ترجیح داد در زمینه حفاظت و مرمت در سازمان ملی حفاظت و اثار باستانی و اداره کل بناهای تاریخی کارش را آغاز کند.

او افزود: وی به همراه معدودی از پیشگامان این راه مانند شادروان مهندس پیرنیا، مهندس شیرازی، مهندس فروغی و… نقد جوانی و دستمایه علمی را در این راه سرمایه گذاری کرد.

حسین رایتی مقدم، نیز از دیگر پیشکسوتان میراث فرهنگی، درباره علی اکبر سعیدی گفت: سعیدی با سابقه ترین همکار فنی در تشکیلات رسمی و دولتی حفاظت و مرمت بناهای تاریخی است که از آغاز تاسیس ملی حفاظت آثار باستانی ایران در این سازمان حضور یافته و از یاران بسیار نزدیک زنده یاد مهندس پیرنیا و دکتر شیرازی بوده است.

وی اظهار کرد: سعیدی شخصیتی فنی، محاسباتی، دقیق و در عین حال با درکی عمیق از ارزشهای فنی زیبایی شناسانه میراث فرهنگی ایران و بسیار توانا در بررسی و نقد پروژه های حفاظت، مرمت و احیاء بناها، محوطه ها و بافت های تاریخی است.

دیدگاهتان را بنویسید