تعیین عرصه و پیشنهاد حریم و ارائه ضوابط حفاظتی در تپه موسیان امکان حفاظت بهتر از محوطه در برابر تغییرات و تصرفات غیرقانونی ناشی از فعالیتهای کشاورزی و برخورد قانونی با حفاران غیرمجاز را فراهم می آورد .
به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری ، ایمان مصطفی پور سرپرست هیأت باستان شناسی امروز “دوشنبه ” با اعلام این خبر گفت : مرحله دوم مطالعات تاریخی-فرهنگی طرح موسوم به گرمسیری (پروژه انتقال آب در مناطق گرمسیر غرب کشور) با هدف تعیین عرصه و حریم چندین محوطه باستانی در مرداد ماه امسال انجام شد .
وی افزود : تپه موسیان یکی از این محوطههای باستانی بود که گمانهزنی در آن به منظور تعیین عرصه و پیشنهاد حریم در دستور کار قرار گرفت.
به گفته این باستان شناس ، طی گمانهزنی در تپه موسیان گمانهزنی ۱۹ گمانه با ابعاد ۱در ۱ متر در سه مرحله در اطراف عرصه ظاهری تپه موسیان ایجاد و مورد کاوش قرار گرفت.
او مهمترین هدف کاوش را شناخت عرصه و درک وسعت محوطه ، مشخص کردن حریم محوطه و درک چگونگی گسترش لایههای فرهنگی آن اعلام کرد و افزود : تعیین عرصه و حریم تپه موسیان از منظر اداری و حفاظتی نیز دارای اهمیت است چراکه با مشخص شدن عرصه و پیشنهاد حریم و ارائه ضوابط حفاظتی، امکان حفاظت بهتر از محوطه در برابر تغییرات و تصرفات غیرقانونی ناشی از فعالیتهای کشاورزی فراهم می شود .
به گفته وی ، شرایط برای برخورد قانونی با حفاران غیرمجاز که به آثار محوطه تعرض میکنند نیز به نحو شایستهتری فراهم خواهد شد.
این باستان شناس گفت :تپه موسیان به عنوان یکی از مهمترین محوطههای دشت دهلران همواره در پژوهشهای پیشازتاریخی و تاریخی جنوب غرب ایران حائز اهمیت بوده و پیش از این نیز دو مرحله کاوش توسط تیمهای باستانشناس فرانسوی و آمریکایی در سالهای پیش از انقلاب در آن صورت گرفته بود.
او با بیان اینکه محوطه در بررسیهای سیستماتیک و ثبت و شناسایی توسط تیمهای خارجی و ایرانی نیز همواره مورد توجه بوده است اظهار داشت : بر مبنای مطالعات پیشین، توالی قطعی طولانیمدتی از مرحله پایانی روستانشینی قدیم (مرحله خزینه) تا پایان دوره عیلام میانی برای محوطه در نظر گرفته شده است.
مصطفی پور در همین حال خاطرنشان ساخت که وجود آثار قدیمیتر در محوطه نیز همواره محتمل بوده که البته در گمانهزنی تعیین عرصه شواهدی از این آثار بدست نیامد.
وی با اشاره به ثبت موسیان در سال ۱۳۷۹ به شماره ۲۹۷۹ در فهرست آثار ملی ایران گفت : این محوطه در فاصله حدود ۴ کیلومتری شمال غرب شهرک موسیان از توابع شهرستان دهلران، بخش موسیان و دهستان نهرعنبر واقع است.
گمانهزنی تپه موسیان به منظور تعیین عرصه و پیشنهاد حریم با مجوز ریاست پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری انجام شد .
وی افزود : تپه موسیان یکی از این محوطههای باستانی بود که گمانهزنی در آن به منظور تعیین عرصه و پیشنهاد حریم در دستور کار قرار گرفت.
به گفته این باستان شناس ، طی گمانهزنی در تپه موسیان گمانهزنی ۱۹ گمانه با ابعاد ۱در ۱ متر در سه مرحله در اطراف عرصه ظاهری تپه موسیان ایجاد و مورد کاوش قرار گرفت.
او مهمترین هدف کاوش را شناخت عرصه و درک وسعت محوطه ، مشخص کردن حریم محوطه و درک چگونگی گسترش لایههای فرهنگی آن اعلام کرد و افزود : تعیین عرصه و حریم تپه موسیان از منظر اداری و حفاظتی نیز دارای اهمیت است چراکه با مشخص شدن عرصه و پیشنهاد حریم و ارائه ضوابط حفاظتی، امکان حفاظت بهتر از محوطه در برابر تغییرات و تصرفات غیرقانونی ناشی از فعالیتهای کشاورزی فراهم می شود .
به گفته وی ، شرایط برای برخورد قانونی با حفاران غیرمجاز که به آثار محوطه تعرض میکنند نیز به نحو شایستهتری فراهم خواهد شد.
این باستان شناس گفت :تپه موسیان به عنوان یکی از مهمترین محوطههای دشت دهلران همواره در پژوهشهای پیشازتاریخی و تاریخی جنوب غرب ایران حائز اهمیت بوده و پیش از این نیز دو مرحله کاوش توسط تیمهای باستانشناس فرانسوی و آمریکایی در سالهای پیش از انقلاب در آن صورت گرفته بود.
او با بیان اینکه محوطه در بررسیهای سیستماتیک و ثبت و شناسایی توسط تیمهای خارجی و ایرانی نیز همواره مورد توجه بوده است اظهار داشت : بر مبنای مطالعات پیشین، توالی قطعی طولانیمدتی از مرحله پایانی روستانشینی قدیم (مرحله خزینه) تا پایان دوره عیلام میانی برای محوطه در نظر گرفته شده است.
مصطفی پور در همین حال خاطرنشان ساخت که وجود آثار قدیمیتر در محوطه نیز همواره محتمل بوده که البته در گمانهزنی تعیین عرصه شواهدی از این آثار بدست نیامد.
وی با اشاره به ثبت موسیان در سال ۱۳۷۹ به شماره ۲۹۷۹ در فهرست آثار ملی ایران گفت : این محوطه در فاصله حدود ۴ کیلومتری شمال غرب شهرک موسیان از توابع شهرستان دهلران، بخش موسیان و دهستان نهرعنبر واقع است.
گمانهزنی تپه موسیان به منظور تعیین عرصه و پیشنهاد حریم با مجوز ریاست پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری انجام شد .