انجمن علمی باستان‌شناسی ایران پورتال رسمی انجمن علمی باستان‌شناسی ایران
شواهدی از عادت هم نوع خواری بین انسان ها در دوره پارینه سنگی
غار Gough در Somerset برای اولین بار در دهه ۱۸۸۰ شناسایی شد, کاوش های آن از سال۱۹۹۲ شروع شد و تا چندین سال بررسی بقایای استخوانی آن ادامه پیدا کرد. پژوهش های گروهی از دانشمندان موزه تاریخ طبیعی دانشگاه لندن و چند دانشگاه اسپانیایی شواهدی از بقایای انسانی قصابی و تکه تکه شده را آشکار کرد. این بقایا همراه با استخوان پستانداران, تراشه,شاخ و دست ساخته های عاجی بودند.
تکنیک های جدید رادیوکربن نشان می دهند که این بقایا طی مدت زمانی کوتاه و در پی استقرارهای فصلی در حدود ۱۴۷۰۰ هزار سال پیش, نهشته شده اند.
دکتر سیلویا بلو از گروه علوم زمین موزه تاریخ طبیعی که سرپرستی این پژوهش ها را به عهده دارد عنوان می کند که بقایای انسانی تا کنون موضوع چندین پژوهش بوده است ما توانسته ایم مشخص کنیم که بقایای جمجه ها برای ساخت جام های جمجمه ای تغییر شکل یافته اند. هم چنین شواهد غیر قابل انکاری از تمیز کردن, قطعه قطعه کردن, خرد کردن استخوان های اسفنجی و شکستن استخوان برای بیرون کشیدن مغز آن به دست آمده.
وجود نشانه هایی از اثر دندان های انسان بر روی بسیاری از استخوان ها شواهد انکار ناپذیری از همنوع خواری را آشکار می کند. در یک بافت وسیعتر ویژگی اجساد انسانی و ساخت و استفاده از ساغرهای جمجمه ای در این سایت شبیه دیگر سایت های اروپای غربی و مرکزی ست. اما شواهد جدید از این غار نشان می دهد که همنوع خواری طی دوره مگدالنی بخشی از مراسم تدفینی بوده که همراه با فرآوری و مصرف شدید از اجساد با آیین استفاده از ساغرهای جمجمه ای بوده است.
